Rabeto
Camelina microcarpa
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Caméline à petits fruits.
Descripcioun :La rabeto dóu gènre Camelina trachis dins li meissoun. Emé la criblo di gran e lis erbicide, es uno planto devengudo pulèu raro. Se recounèis subretout à si fru, de boudousqueto acabado en un bè qu'èi lou soubre de l'estile. Li petalo soun d'un jaune clar. Se destrìo dis àutri Camelina (que fasien parti i'a gaire de la memo espèci), qu'a dous meno de péu sus li fueio (ramifica e simple) e de boudousqueto pichoto (< 4,5 mm de larg). Coumpara emé la neslìo que ié sèmblo un pau e subretout vèn dins li mémi relarg.
Usanço :Sa cousino, Camelina sativa, èi cultivado pèr si grano que dounon d'òli, riche en oumega-3 pèr l'alimentacioun, o pèr li bio-carburant.
Port : Erbo
Taio : 20 à 80(100) cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Camelina
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Champ de cerealo
Liò : Meissoun
- Champ
- Ermas
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Camelina microcarpa Andrz. ex DC., 1821
(= Camelina sativa subsp. microcarpa Em.Schmid, 1919 )
Sangàri
Blitum bonus-henricus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.
Nom en français : Epinard sauvage.
Descripcioun :Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.
Usanço :"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun
Liò : Cast
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829
(= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )